Dag 11,

Aan de fans en volgers van tour de georgie.
De tocht vandaag gaat van Tsalka naar onze finishplaats Tblisi. En is dus tevens onze laatste fietsdag, een tocht van 99 km. Ons is verteld : het wordt een gemakkelijke tocht, 1 grote afdaling van start tot finish, maardat pakt toch even anders uit!. Maar straks daarmeer over.
Eerst nog even over de slaapgelegenheid van de vorige dag in Tsalka. Al tijdens de bespreking aan de start werd er gevraagd wie er bij een "local" wilde overnachten, nadat hier eerst een beperkte beschrijving van het logeeradres werd gegeven. Het zou zijn bij een boerin, waarin enkel koud water was, geen douche en een hurktoilet buiten. De animo was bijzonder gering, tot ieders verbazing ging er 1 hand omhoog en wel van onze vriend " alberti Mati" en na enige twijfel meldde zich ook zijn "slapie". Uiteindelijk bleken op het eind van de dag zich toch 7 moedigen zich aangemeld te hebben. Hun moed werd uitermate beloond en zij hadden uiteindelijk een beter logement dan de hotelgangers. Het bleek uiteindelijk een gastenverblijf te zijn, met ruime kamers, mooie badkamer en een warme douche en dat was bij de hotelgangers niet altijd het geval.
Eigenlijk wel jammer dat we de ervaring bij een "local" moesten missen.
Dan de fietstocht zelf.
Tsalka ligt op een hoogte van 1700 meter en Tbilisi op 700 meter, dus een regelmatige afdaling lag in het verschiet. En na al die enthousiaste en zwaaiende mensen bij de start, langs de wegen, in elk dorpje en natuurlijk bij de finish was ieder erg gemotiveerd om de finish te halen. Dat is ook gelukt maar het werd een van de zwaarste tochten van allemaal. De start bleek al gelijk een valse start want na het ontbijt moest er direkt al serieus geklommen worden. Zo bleek er onderweg een drietal beklimmingen genomen moesten worden met een stijgingspercentage van regelmatig 14 procent en dan nog de kilometerslange en bochtige afdalingen.
De beklimming van de mont Ventoux was er niets bij, het was een rit voor klimgeiten er durfals. En ondanks de altijd bij de start terugkomende waarschuwingen van de leiding "safety first" en " it is no competition" sloeg toch regelmatig de vlam in de pan en moest er zo nu en dan gehergroepeerd worden.
Voor degenen die nog energie over hadden konden tijdens de rit genieten van het prachtige wijdse landschap. Vlak voor Tblisi had je tijdens de afdaling een prachtig zicht op de stad, maar of dat velen gezien hadden? slechts een enkeling nam de moeite voor een prachtig foto-shot.
Bij de aankomst in Tblisi werd natuurlijk gewacht op iedereen en zijn we dus als 1 peleton met Sandra voorop de finishplaats ingereden, en werden onthaald door een juichende menigte. Het voelde ook wel een beetje alsof je de tour de france gereden had. De aankomst was op het "Rose Square" bij het beeld van de fiets.
Na de gebruikelijke ceremonies en toespraken kregen de deelnemers uit handen van Sandra een oorkonde overhandigd. Dan richting voor het ons al vertrouwde Holiday Inn om ons klaar te maken voor het afscheidsdiner. Een prachtig feest met zang en dans en de uitreiking van een medaille aan de fietsers. Dit was tevens het afscheid van onze georgische vrienden want deze tour leidde ook tot een fantastische verbroedering tussen alle georgiers en nederlanders. Tot slot dankzij de fantastische ondersteuning van politie, verkeersregelaars, de catering, de masseurs en de medische begeleiding hebben alle deelnemers de finish gehaald. Onze dank voor deze ondersteuning.
Vrijdag nog een dagje Tblisi en dan is deze tour werkelijk voorbij. Zaterdagmorgen 07.45 uur hopen de tour de georgiers op Schiphol te landen.
Met lieve groet en tot gauw.
Antoine