Dag 7

Zondag 13 mei
3e fietsdag Batumi-Khulo (95 km).

Na de rustdag van zaterdag liep de spanning langzaam maar zeker op voor de eerste heuse bergetappe op de derde fietsdag. Wie zijn de echte berggeiten? Wie gaan in de bus en wanneer? De first lady van Georgië en initiatiefneemster van de Tour, Sandra E.Roelofs kwam tijdens het diner zateerdagavond ons een hart onder de riem steken. Door de daad bij het woord te voegen nam zij zelf deel aan de rit en moest zij pas na 65 km, ondanks voortdurende aanwijzingen van pa Eduard, en onze onvolprezen mechanicien Tonny C., lossen uit het peleton. De rit ging de eerste kilometers over de mooie boulevard van Batumi, met Sandra en haar 6-jarige zoon Nikoloz op kop. De dappere man hield het maar liefst 7 km vol: een echte belofte voor de toekomst...
De volgende 70 km gingen onder een dreigend wolkendek vlot voorbij, al g.lff l ffifk f k kondigden een aantal hevige puisten met stijgingspercentages van om en nabij 12%, het signaal tot het echte werk na de stop aan. De kopgroep kon elkaar daarbij mooi uittesten. De laatste 25 km werd in hoog tempo bij een temperatuur van inmiddels tegen de 30 graden Celcius genomen. Dat betekende echt afzien op de flanken van de Mont de Khulo. Er tekende zich uiteindelijk een kopgroep van 4 renners af, die elkaar sportief uitputten. Als een echte klassieker eindigde de etappe in Khulo met een pittige klim van 18% over 300 meter met aankomst op het dorpsplein, waar een enthousiaste groep mensen met opvallend veel kinderen het peleton met applaus begroette. Elke renner kreeg een mooie roos persoonlijk overhandigd door een grote groep kinderen. De eerste twee plaatsen werden uiteindelijk veroverd door de Georgiërs, met in hun kielzog 2 Hollanders op plaatsen 3 en 4. Daarna kwam de subtop van zo'n 7 renners binnen op korte afstand van de winnaars.
De toppers verdienen natuurlijk ons hartelijk applaus voor hun succes, maar de werkelijke strijd werd geleverd en de pijn geleden in de staart van het peleton. Een gevecht tegen zichzelf, met sterk afnemde krachten, geplaagd door de betrekkelijke onervarenheid met het klimwerk en de felle zon. De verbetenheid om niet af te stappen maar door te zetten en daarmee een persoonlijke overwinning op zichzelf te behalen, dit alles verdient buitengwoon veel respect! Waarvan akte!
Tenslotte kan worden teruggezien op een prachtige etappe, met fraai natuurschoon,, pitoreske dorpen, een peleton dat moraal toont en onderlinge behulpzaamheid. Maar te lang kunnen we er niet van genieten, want morgen wacht opnieuw een bergetappe die leidt tot een hoogten van plm 1800 meter....
Kortom, Tbilisi is nog ver...

Opgetekend door Krijn Haak

Inmiddels weten we meer over de volgende dag. Er is een kleine delegatie vooruit gereden met een auto. De weg over de pas bleek heel erg slecht te zijn. (daar zouden de gevolgen van de regen van deze avond nog bijkomen) Met mountain bikes is het misschien nog wel te doen, maar lang niet alle fietsen zijn mountainbikes. Het parcour wordt dus flink ingekort, alleen de laatste 30 km zijn voldoende bevonden. Dat gaf wel wat teleurgestelde gezichten...
( toevoeging van Yvo)