Dag 6 rustdag in Batumi

Zaterdag 12mei
Rustdag in Batumi.

Deze dag kon iedereen kiezen wat ze wilden doen. Op excursie of zelf er op uit. Daarom staan hieronder verschillende verslagen.
Update op 13-5, nog toegevoegd, het stukje van Marja en Magda, zie onderaan.


Marc, Richard, George en Tonnie hebben gefietst van Batumi naar de Turkse grensovergang in Serpi. Een heel grote moderne en drukke grensovergang. In Turkije zie je de eerste moskee al liggen. We fietsten eerst langs een speciaal aangelegd, rood, fietspad dat na een aantal kilometers wel ophoudt. We reden dan over de normale weg met wel erg veel kuilen. Aan de grensovergang hebben we nog mineraalwater en turkse koffie op een terrasje gedronken.
Onze Georgische vriend wilde perse betalen, terwijl wij dat ook wilden. We wilden hem echter niet beledigen. De temperatuur was 27 graden, maar op de fiets voelde dat door de wind erg lekker aan. Daarna de fietsen teruggebracht, waar onze Georgische vrienden de fiets van Heinz aan het klaarmaken waren. Wij hebben er nog bar-ends op gemonteerd, zodat hij meer steun voor zijn pijnlijke hand zal hebben.
De totale afstand was 45 km.
Tonnie C.

In de met kroonluchters verlichtte ontbijtzaal was een deel speciaal voor ons tourrijders gereserveerd.
Om 10.00 uur reden zij die dat wilden mee in een gammele gele stadsbus naar de hoger gelegen botanische tuinen. Vanaf de heuvel een prachtig uitzicht op Batumi en de zee.
Wij kregen een reisleidster mee, die ons bergafwaarts meevoerde langs de vele soorten bomen en bloeiende struiken. Deze gevarieerde flora is begin vorige eeuw aangelegd met uit alle windstreken verzamelde zaden.
Elke uitbundig bloeiende struik en machtige boomstam werd op de foto gezet.
Ook op onze rustdag werden we weer achtervolgd door onze cameraman om nog wat interviews vast te leggen. Op TV zijn wij hier dagelijks te volgen.
[ en hieronder weer een link van de TV reportage op youtube]
http://www.youtube.com/watch?v=qxZDFckM_o4&feature=youtu.be


Na de excursie werd er opnieuw en gele bus in gezet die ons met een grote omweg langs de immense boulevard naar een restaurantje bracht voor de lunch. Ditmaal werd ons de plaatselijke adjaruli chatsjapuri voorgezet. Een gigantische boot van pizzadeeg met veel kaas, een spiegelei en een fikse kluit boter.
Na de lunch gingen we uiteen. Naar het strand, shoppen, op zoek naar een goede bak koffie, het postkantoor, ansichtkaarten kopen of lekker naar je bed.
Marja Kleijwegt/Margreet Doe


Wat is het heerlijk wakker worden, gordijnen open en de zon schijnt! Vandaag, voor onze nu al helden, een rustdag. Op verzoek vandaag geen overvol programma. Zal je eerlijk zeggen, heb vandaag de krant van maandag maar weggegooid. Als je wilt kun je meedoen aan een excursie, maar Ed, Magda, Guus en Marja kiezen vandaag voor een eigen invulling. lekker slenteren in Batumi, paar boodschappen doen, o.a. After sun, want pijnlijke rode streepjes op armen en benen moeten we niet hebben! Onderweg komen we Heinz tegen die net bij de dokter vandaan komt met goede berichten. Hij mag het zondag proberen, maar links niet teveel belasten, iets mag wel, want noodzakelijkerwijs zal hij toch ook wel links moeten remmen. Heinz gelooft erin, zijn stuur is iets aangepast voor een extra steuntje. Batumi is een badplaats aan de Zwarte zee en is volop in ontwikkeling. Je weet niet wat je ziet. Het ene gebouw is nog indrukwekkender dan het andere. Aan het begin van de boulevard staan twee beelden: Ali en Nino naar het verhaal van de liefde tussen Azerische jongen Ali en Georgische meisje Nino. De twee figuren draaien heel langzaam in elkaar. Vooral 's avonds als de beelden verlicht zijn:prachtige eye catcher. 's Avonds in een restaurant aan de twaalf kilometer lange boulevard weer een groots diner met Georgische zang en spectaculaire dans met aan tafel ook de first lady en de president. Jan had een leuk idee om een paar Nederlandse liedjes voor de Georgische mede fietsers te gaan zingen. We begonnen uit volle borst met het Zeeuws-Vlaamse volkslied. Gelukkig had Jan voor de tekst gezorgd. Vervolgens zongen we aan de Amsterdamse grachten en het kleine café. Hoe het echt klonk zonder repeteren en à capella, weten we niet maar we kregen applaus. Vervolgens nam Sandra het woord. Bloed, (Heinz) zweet, (inmiddels opgedroogd van iedereen) en tranen (we weten van wie) lagen al ver achter ons. Sandra adviseerde ons vroeg naar bed te gaan (het was al 11 uur) dank zij weer alle gezelligheid, zonder alcohol (en zo zie je zonder alcohol is het net zo gezellig) want bij een healthy tour hoort geen alcohol) Sandra wilde natuurlijk zelf graag vroeg naar bed, want zij moet zondag ook om 7 uur op, Sandra fietst mee. Een zware tocht met een flinke klim staat hen te wachten. Guus is zeker niet de enige die zich zenuwachtig maakt!!!
Een lieve groet van trouwe supporters,
Magda en Marja